De eigenaresse van de kennel met de honden.

.

Ons gezinnetje bestaat op het moment nog uit twee personen mijzelf en de baas, de kinderen zijn allemaal de deur uit, we hebben drie kinderen te weten twee zonen en één dochter, die nu allen hun eigen leven hebben.

Maar ons huishouden bestaat, buiten ons tweetjes, nog uit, een kat, en een zebravink, en natuurlijk de  corgi's.

Dus leven genoeg in de brouwerij.

Wij fokken met de corgi's nu al vanaf 1974, toen nog samen met de bouviers daarna, samen met de Duitse Herders, nu alleen nog met de Corgi's.

Wat was de reden dat wij aan de corgi zijn gekomen.

Toen die tijd zaten wij volop in de Bouviers fokkerij, waarmee wij ook wel showden, alleen waren het niet van die show types het waren meer van het werk type.

De kinderen wilden ook met een hond lopen maar!!! met die grote bouviers ging dat niet, wat nu, dan moest er maar een kleine hond komen  maar dat was niet zo gemakkelijk Pa vond een Hollandse Herder eigenlijk al klein genoeg maar Ma wilde eigenlijk wel iets kleiner een Tekkel leek er wel wat op betreffende de grote.

Maar Pa was kort daar voor door een Tekkel in zijn gezicht gebeten dus dat konden we wel vergeten, goede raad was duur, maar Ma wist wel raad, zij had in de krant gelezen dat er pembroke's aangeboden werden maar wat was een Pembroke. Ma wist te vertellen dat het een kruising was tussen de Hollandse Herder van Pa en de Tekkel van Ma.

Pa stemde schoorvoetend hiermee in, maar ging niet mee kijken zo'n kleine hond wat moet je daar nou mee, een keer een grote mond en zo'n hondje zit natuurlijk gelijk in een hoekje te bibberen.

Maar dit alles speelde zich af anno 1974, maar nu is Pa af en toe nog gekker op de kleine hond met zijn grote honden karakter dan de rest van de familie.

Onze eerste Welsh Corgi Pembroke hete 'Lady' en was een driekleur.(tricolor)

Maar zo als je hebt kunnen lezen heeft deze kleine hond onze harten gestolen en op zo'n manier dat we er niet over peinzen om te veranderen de Pembroke is en blijft onze kleine HOND. 

   De baas hemzelf met de corgi's

We zien we de Corgi graag als het hondje waar de werklust van afstraalt en waar hij zich vol passie  voor inzet en dit alles om de baas een plezier te doen.

Dus de hond, om mee uit te nemen naar bos of hei en waar je  niet bang behoeft te zijn dat hij halverwege gedragen moet worden.

Het is en blijft een werkhond van huis uit, dit moeten we niet vergeten, want dit bepaalde zijn karakter bij het ontstaan van de corgi en waar we dus verliefd op zijn geworden.

Daarom proberen we het karakter en de rode kleur in onze corgi's te behouden en dan staat zijn karakter als prioriteit.

Daarnaast is een goede gezondheid en bouw natuurlijk net zo belangrijk. Want helaas zie je tegenwoordig veel dat de kleur steeds lichter wordt en dat er meer en meer witte aftekeningen komen, dit ten koste van de expressie van de corgi.

Dit alles proberen we als kennel vd. Omimak in de corgi te behouden.

Onze nesten groeien op in huis, ook de oudere honden zijn bij ons in huis, maar we wennen de puppen ook in de bench zodat het geen gevoel van onbehagen opwekt, waardoor de nieuwe eigenaren een pup krijgen die alles zo min mogelijk eng vindt.

                                   Tilly